سقوط

نزدیکای ظهر از پورسینا میام سر طالقانی تا با اتوبوس یا تاکسی برم تا زیر پل حافظ.

اتوبوس میاد و ترمز نکرده میپرم بالا. مرد میانسالی هم پشت سرم میاد و کنارم میشینه. نگاهم بهش میافته. خودم رو میخورم تا چیزی بهش نگم. بلند میشم و صندلی ام رو عوض میکنم... 

یاد نامه ها میافتم و اینکه یکی میتونه با این که اونقدر نزدیک بوده اینقدر راحت سقوط کنه...

پ.ن:

بعد میگید چرا میگم سه شنبه ها اینقدر روز مزخرفیه، بفرما!

جهادگران پیش تاخته!

یه هفته ای می شد کله _در حال کچل شدن_ ما رو کچل کرده بودن.

که چی؟!

میخواییم بریم منطقه برای سفر شناسایی! خواهران!

بعد از اون طرف لیست ثبت نام ها رو که نگاه میکردم، توی فرم تیک علاقه مندی به شرکت در "فعالیت های عمرانی" رو هم زده بودن! خواهران!

خب همینه دیگه. آدم یاد یه سری از این مدافع های پیش تاخته فوتبال میافته. میرن جلو گل بزنن بعد نمیزنن هیچ باعث میشن گل هم بخوریم.

خدا آخر و عاقبت ما رو به خیر کنه

تبلیغات

ببینید!

کمک کنید!

به دیگران هم معرفی کنید!

دیگه ته اش اینه که دعا کنید، خیلی محتاجیم!

دریافت

اولویت بندی

یکی از مزیت های «جدول اولویت بندی» همین هست که من توی این حجم کارها و سرشلوغی های الکی و راستکی ای که دارم ، رسیدم این جا رو هم راه بندازم!خودش خیلی هستش جدا... اگه قبول کردی حالا!

خوبه!

عصر این جمعه دلگیر...

بسم الله

از قدیم تر فهمیدم مشکل خیلی کارها همان استارت زدن اولش است، آن را که بزنی شاید ادامه کار عقب و جلو شود ولی راحت تر جلو می رود. به نظرم راه انداختن و شروع خیلی کارها سخت تر از خود کار است! بخاطر همین شروع سریع این جا هنوز نا مرتب است. دیوارها را تا سقف بالا بردیم و یک سقف نیم بند هم زده ایم. داخلش هم هنوز گچ و خاک است و کاشی کاری نشده!

 

همین اول کار جا داره یه تشکر ویژه بکنم از «بـیـان» نگذاشت ما دامین 4 حرفی ثبت کنیم و برای دامین دیگر هم پول می خواست! آخر سر هم قسمت ما شد این دامین ؛

 

www.Nokhte.ir

 

نخطه!

با تشکر ویژه از امیرحسین برای کمک در این انتخاب :)

 

الان هم که دارم این پست را می نویسم و دقت میکنم نه اول ماه قمری خاصی است، نه روز خاصی، نه ولادتی و نه شهادتی که به یمن آن شروع به نوشتن بکنم.

 

فقط جمعه است

و

عصر این جمعه دلگیر، دلم گفت بگویم، بنویسم...

 

 

 

دریافت