توشه

«شان انسان در هجرت و ایمان و جهاد است و هجرت مقدمه جهاد فی سبیل اللّه است.

هجرت٬ هجرت از سنگینی ها و جاذبه ای که تو را به خاک می کشاند.

چکمه هایت را بپوش٬ توشه ات را بردار و هجرت کن...»

گذران

روزهای آخر در گذر است....

آقا جاودان، صوفیه، فرودگاه امام (ره) و دیگران!

بعد از اون شب قدر کذا دم سحر نشستم و نوشتم. درباره حرف هایی که زدی و حرف هایی که زدم. درباره ی رفتن ات. درباره حرف های قبل سفرت. تا بعدا در اینجا بنویسم شان. البته اون موقع اینجایی وجود نداشت.

اما حالا که میخوام بنویسم دارم فکر میکنم چه دلیلی داره خیلی حرفها زده بشه، اصلا خیلی حرف ها باید نگفته بمونه.

مثل اون مقاله ناتموم.

مثل گریه های پای اون کلیپ سفر کربلا که حسین گذاشت.

مثل اون سیلی نخورده.

مثل گریه های تو رامسر.

مثل...

یادت هست؟

اصلا یادت هست از کجا شروع شد؟!

اول دبیرستان؛ حل اعداد 1 تا 100 با رقم های سال! یه بازی ریاضی مسخره و جذاب و اون موقع اصلا فکرش رو هم نمیکردم که به اینجاها برسه.

فکرش رو میکردی؟

تصویر تزئینی نیست!

کثرالله امثالک برای من، برادر...

عصر این جمعه دلگیر...

بسم الله

از قدیم تر فهمیدم مشکل خیلی کارها همان استارت زدن اولش است، آن را که بزنی شاید ادامه کار عقب و جلو شود ولی راحت تر جلو می رود. به نظرم راه انداختن و شروع خیلی کارها سخت تر از خود کار است! بخاطر همین شروع سریع این جا هنوز نا مرتب است. دیوارها را تا سقف بالا بردیم و یک سقف نیم بند هم زده ایم. داخلش هم هنوز گچ و خاک است و کاشی کاری نشده!

 

همین اول کار جا داره یه تشکر ویژه بکنم از «بـیـان» نگذاشت ما دامین 4 حرفی ثبت کنیم و برای دامین دیگر هم پول می خواست! آخر سر هم قسمت ما شد این دامین ؛

 

www.Nokhte.ir

 

نخطه!

با تشکر ویژه از امیرحسین برای کمک در این انتخاب :)

 

الان هم که دارم این پست را می نویسم و دقت میکنم نه اول ماه قمری خاصی است، نه روز خاصی، نه ولادتی و نه شهادتی که به یمن آن شروع به نوشتن بکنم.

 

فقط جمعه است

و

عصر این جمعه دلگیر، دلم گفت بگویم، بنویسم...

 

 

 

دریافت